Comunicato sull’attacco mafioso contro il compagno anarchico Giannis Dimitrakis nel carcere di Domokos
Il 24 maggio 2021, il compagno anarchico Giannis Dimitrakis viene pestato selvaggiamente da un gruppo di detenuti nel carcere di Domokos. A seguito dell’aggressione nei suoi confronti Giannis è stato trasportato all’ospedale di Lamia in condizioni critiche. Otto giorni dopo, sebbene il nostro compagno sia fuori pericolo di vita, i rischi per la sua salute esistono ancora: alcuni danni neuronali che ha accusato potrebbero essere permanenti. La forza e la tenuta mentale di Giannis ci rendono ottimisti sul fatto che uscirà vittorioso anche da questa battaglia.
Il motivo dell’aggressione a Giannis è stato il suo rifiuto di accettare e sottomettersi alle leggi autoritarie e brutali che la mafia carceraria, in piena sintonia con la polizia penitenziaria, vuole imporre ai detenuti. La causa dell’attacco è la difesa incrollabile della sua esistenza morale, etica e politica, come anarchico, come insorto, come attivista sociale. Il motivo dell’attacco è il suo rifiuto di chinare il capo a chi vuole umiliare e picchiare i detenuti più deboli per acquistare prestigio nel malato codice “legale” mafioso. È il suo rifiuto di piegarsi alle situazioni sfavorevoli che prevalgono nelle carceri e più in generale nella competizione sociale e di classe. È il suo rifiuto di accettare la prigione come condizione di vita, è, in fondo, il suo rifiuto di sottomettersi allo Stato e ai suoi meccanismi.
Perché questo è il nostro Giannis. Questo rifiuto di chinare il capo, anche dove tutto sembrava impossibile, è ciò che lo ha caratterizzato per tutta la vita. Il rifiuto di sottomettersi a qualsiasi autorità, formale o informale, dentro e fuori le carceri, è ciò che lo ha portato sul tetto del carcere di Malandrino durante la grande rivolta del 2007; questa negazione lo ha portato al conflitto sempre in carcere con il fascista Periandro nel 2009; questa negazione lo ha condotto per 25 anni con immutata forza e coerenza attraverso i percorsi della lotta sociale e di classe. Dai blocchi stradali degli anni ’90 alla difesa dell’esproprio della Banca nazionale nel 2006, e dalle sue decine di testi politici alla sua partecipazione alle lotte anti-memorandum degli anni 2010-2013, alle lotte contro le mafie della droga a Exarchia e la partecipazione a tutti i tipi di pratiche rivoluzionarie. Ciò che arma la mente e le mani di Giannis è un senso unico di giustizia, un senso che scaturisce da un cuore e da un’anima unici.
Le caratteristiche della banda che ha aggredito il nostro Giannis sono note. Uno dei protagonisti dell’attentato è una forma archetipica del mondo della mafia, della notte, del narcotraffico. Ovvero una forma archetipica del mondo del Potere. Appartiene a quel circuito mafioso che non ha esitato a uccidere anche i bambini dei suoi avversari, appartiene al circuito che trafficava grandi quantità di droga e teneva sotto controllo strip club e bordelli, sotto la copertura della polizia, a Kalamata e in altre città della provincia. All’interno del carcere, i membri di questo circuito esercitano specifiche responsabilità – in cambio, ovviamente, di una “ricompensa” – per il controllo e la manutenzione del carcere nell’ambito del quadro stabilito dal servizio penitenziario e dal ministero competente. Ovvero nel contesto di soffocare le pratiche di rivolta e consolidare una cultura del cannibalismo, della personalizzazione, della sottomissione ai forti e della cooperazione con il servizio penitenziario.
In coloro che hanno vigliaccamente colpito Giannis, riconosciamo i piani repressivi del servizio penitenziario, del Ministero della Giustizia e della Tutela dei Cittadini, del Governo, dello Stato. Come tante volte ha detto lo stesso Giannis, dentro o fuori le carceri, dove i manganelli della polizia non arrivano, le armi dei poliziotti diventano i coltelli e le armi dei mafiosi. Quindi, se gli autori dell’attacco contro Giannis sono uno specifico gruppo di mafiosi, gli autori morali dell’attacco sono la direzione della prigione di Domokos, il segretario generale della politica anticrimine S. Nikolaou, il ministro della Giustizia K. Tsiaras, il ministro di protezione del cittadino M. Chrysochoidis.
Il provocatorio tentativo di insabbiare e distorcere l’evento da parte dello Stato, conferma e sottolinea il ruolo di quest’ultimo nell’attentato a G. Dimitrakis. In ogni caso, il tentato omicidio di un prigioniero politico da parte di mafiosi nelle carceri greche è un grande evento politico, che deve mobilitare l’intero movimento rivoluzionario e aprire un altro campo di conflitto contro il mondo marcio delle carceri, delle mafie, dello Stato e del Capitale.
Da parte nostra, quello che dobbiamo dire, guardando Giannis nei suoi occhi verdi, è che siamo orgogliosi del suo atteggiamento e che chiederemo conto agli autori materiali e morali dell’attentato nei suoi confronti, come dicono i compagni turchi.
Forza al combattente anarchico G. Dimitrakis!
Libertà per Giannis!
Taksiki Antepithesi [Contrattacco di classe]
(Gruppo di anarchici e comunisti)
Ταξική Αντεπίθεση
(Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
[Tratto da ilrovescio.info, testo in greco pubblicato su taksiki-antepithesi.gr].
Ανακοίνωση για τη μαφιόζικη επίθεση εναντίον του αναρχικού συντρόφου Γιάννη Δημητράκη στις Φυλακές Δομοκού
Δύναμη στον αναρχικό αγωνιστή Γ. Δημητράκη Γιάννη γερά ως τη λευτεριά!
Στις 24 Μαΐου 2021, ο αναρχικός αγωνιστής Γ. Δημητράκης δέχεται, στις φυλακές Δομοκού όπου κρατείται, δολοφονική επίθεση με πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι από ομάδα συγκρατούμενων του. Ως αποτέλεσμα της εναντίον του επίθεσης, ο Γιάννης διαμετακομίστηκε στο Νοσοκομείο της Λαμίας σε κρίσιμη κατάσταση. Οκτώ μέρες μετά, παρότι ο σύντροφος μας έχει διαφύγει τον κίνδυνο για τη ζωή του, οι κίνδυνοι για την υγεία του είναι ακόμα υπαρκτοί. Η δύναμη και το ψυχικό σθένος του Γιάννη μας κάνουν αισιόδοξους ότι θα βγει κι από αυτή τη μάχη νικητής.
Η αιτία της επίθεσης στον Γιάννη ήταν η άρνηση του να αποδεχθεί και να υποταχτεί στους εξουσιαστικούς και κτηνώδεις νόμους που η μαφία των φυλακών, σε πλήρη σύμπνοια με τη σωφρονιστική υπηρεσία, θέλουν να επιβάλλουν στους κρατούμενους. Αιτία της επίθεσης είναι η αταλάντευτη υπεράσπιση της ηθικής, αξιακής και πολιτικής του υπόστασης, ως αναρχικού, ως εξεγερμένου, ως κοινωνικού αγωνιστή. Αιτία της επίθεσης είναι η άρνηση του να σκύψει το κεφάλι σε αυτούς που θέλουν να εξευτελίζουν και να χτυπούν αδύναμους συγκρατούμενους του για να επιβεβαιώσουν το γόητρο τους στον αρρωστημένο «δικαιικό» τους κώδικα.Είναι η άρνηση του να υποκλιθεί στους δυσμενείς συσχετισμούς που επικρατούν σε αυτήν τη συγκυρία στις φυλακές και συνολικότερα στον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Είναι η άρνηση του να δεχτεί ως όρο ζωής τη φυλακή, είναι εν τέλει, η άρνηση του να υποταχτεί στο Κράτος και τους μηχανισμούς του.
Γιατί αυτός είναι ο Γιάννης μας. Αυτή η άρνηση του να σκύψει το κεφάλι, ακόμα κι εκεί που όλα έμοιαζαν αδύνατα, είναι αυτή που τον χαρακτήριζε σε όλη του τη ζωή!Η άρνηση του να υποταχτεί απέναντι σε κάθε εξουσία, τυπική ή άτυπη, εντός και εκτός των φυλακών, είναι αυτή που τον οδήγησε στη ταράτσα των φυλακών του Μαλανδρίνου το 2007, η άρνηση αυτή τον οδήγησε στη σύγκρουση με τον φασίστα Περίανδρο το 2009, αυτή η άρνηση τον οδηγεί εδώ και 25 χρόνια με αμείωτη ένταση και συνέπεια στα μονοπάτια του κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Από τα οδοφράγματα της δεκαετίας του 90’ ως την υπεράσπιση της απαλλοτρίωσης της Εθνικής τράπεζας το 2006, κι από τα δεκάδες πολιτικά του κείμενα ως τη συμμετοχή του στους αντιμνημονιακούς αγώνες των μέσων της δεκαετίας του 2010, τους αγώνες ενάντια στις ναρκομαφίες στα Εξάρχεια και τη συμμετοχή του σε όλων των ειδών τις επαναστατικές πρακτικές, αυτό που οπλίζει το νου και τα χέρια του Γιάννη είναι μια μοναδική αίσθηση δικαίου, μια αίσθηση που πηγάζει μέσα από μια μοναδική σε συναισθήματα καρδιά και ψυχή.
Τα χαρακτηριστικά της συμμορίας που επιτέθηκε στον Γιάννη μας είναι γνωστά. Ένας εκ των πρωταγωνιστών της επίθεσης αποτελεί μια αρχετυπική μορφή του κόσμου της μαφίας, της νύχτας, του εμπορίου ναρκωτικών. Ή αλλιώς μια αρχετυπική μορφή του κόσμου της Εξουσίας. Ανήκει σε εκείνο το μαφιόζικο κύκλωμα που δεν δίσταζε να δολοφονεί ακόμα και τα τρίχρονα παιδιά των αντιπάλων της, ανήκει στο κύκλωμα που διακινούσε μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών και κρατούσε υπό τον έλεγχο της στριπτιζάδικα και οίκους ανοχής, υπό την κάλυψη της αστυνομίας, στην Καλαμάτα και σε άλλες επαρχιακές πόλεις. Εντός της φυλακής, τα μέλη αυτού του κυκλώματος επιτελούσαν συγκεκριμένες αρμοδιότητες –με το ανάλογο αντάλλαγμα βέβαια από την υπηρεσία- για τον έλεγχο και τη διατήρηση της φυλακής στο πλαίσιο που η σωφρονιστική υπηρεσία και το αρμόδιο υπουργείο όριζαν. Σε εκείνο δηλαδή το πλαίσιο της κατάπνιξης των εξεγερτικών πρακτικών και της εδραίωσης μιας κουλτούρας κανιβαλισμού, εξατομίκευσης, υποταγής στον ισχυρό και συνεργασίας με την υπηρεσία.
Στα συγκεκριμένα καθάρματα που χτύπησαν ύπουλα το Γιάννη αναγνωρίζουμε τα κατασταλτικά σχέδια της σωφρονιστικής υπηρεσίας, του υπουργείου Δικαιοσύνης και Προστασίας πολίτη, της Κυβέρνησης, του Κράτους. Όπως τόσες φορές ο ίδιος ο Γιάννης έλεγε, είτε εντός, είτε εκτός των φυλακών, όπου δε φτάνουν τα γκλομπ της υπηρεσίας και τα όπλα των μπάτσων φτάνουν τα μαχαίρια και τα όπλα των μαφιόζων. Αν λοιπόν οι φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης σε βάρος του Γιάννη είναι οι συγκριμένοι μαφιόζοι, οι ηθικοί αυτουργοί της επίθεσης είναι η διεύθυνση των Φυλακών Δομοκού, η γενική γραμματέας αντεγκληματικής πολιτικής Σ. Νικολάου, ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης.
Η προκλητική προσπάθεια συγκάλυψης και διαστρέβλωσης του γεγονότος από πλευράς κράτους, επιβεβαιώνει και υπογραμμίζει το ρόλο του τελευταίου στην απόπειρα δολοφονίας του Γ. Δημητράκη. Σε κάθε περίπτωση, η απόπειρα δολοφονίας ενός πολιτικού κρατούμενου από μαφιόζους μέσα στις ελληνικές φυλακές συνιστά ένα μείζον πολιτικό γεγονός, που οφείλει να κινητοποιήσει όλο το ανταγωνιστικό κίνημα στην κατεύθυνση, αφενός της ανάδειξης του και αφετέρου, της μετατροπής του σε ένα ακόμα πεδίο σύγκρουσης με το σάπιο κόσμο των φυλακών, των μαφιών, του Κράτους και του Κεφαλαίου.
Από την πλευρά μας, αυτό που έχουμε να πούμε, κοιτώντας το Γιάννη στα πράσινα του μάτια, είναι ότι είμαστε υπερήφανοι για τη στάση του και ότι από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της απόπειρας δολοφονίας του θα ζητήσουμε, όπως λένε κι οι Τούρκοι σύντροφοι, το Λογαριασμό.
Δύναμη στον αναρχικό αγωνιστή Γ. Δημητράκη
Γιάννη γερά ως τη λευτεριά!
Ταξική Αντεπίθεση
(Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
[Πηγή: taksiki-antepithesi.gr].